Hablemos de Óscar Gilsanz. Al ahora entrenador blanquiazul lo metieron en un avión destino Cartagena con la etiqueta de interino pegada en todas sus maletas y le encargaron el objetivo de evitar que el Deportivo cayera a la última posición de la tabla allá por noviembre. Hoy, el betanceiro tiene al equipo asentado en la zona media de la clasificación y a seis puntos de playoff después de haber sumado diez victorias y, lo más meritorio, únicamente cuatro derrotas en 22 partidos. Aunque a alguno le incomode y él haya dejado claro en más de una ocasión que su figura importa poco mientras el Deportivo está compitiendo, tenemos que hablar de Óscar.

“Estou moi pendente do Dépor. Primeiro por ser un dos referentes do fútbol galego, pero tamén por estar Óscar. Estao facendo moi ben. Os números non minten. O traballo que está facendo dende que chegou é encomiable. Se algo o caracteriza é a humildade, ese vir dende abaixo, e está demostrando que os adestradores galegos teñen cabida perfectamente para liderar proxectos importantes no fútbol”. No se guarda elogios para el técnico blanquiazul Yago Iglesias, que después de llamar la atención del fútbol español con una brillante Copa del Rey, en las próximas semanas espera celebrar con el Pontevedra el ascenso a Primera RFEF. Tampoco duda, después de enfrentarse a él en el inicio de esta misma temporada con el Fabril, que este Dépor ya es de Gilsanz. “Os equipos de Óscar, xa na súa etapa en Vilalba, Laracha, Fabril... incluso no propio Xuvenil do Deportivo, sempre se caracterizaron pola orde defensiva. Cando toca defender, os seus grupos sempre traballan ben como equipo e ese trazo de identidade si que se ve xa no Dépor. Esa solidez”.

Durante esa etapa en A Magdalena también tuvo tiempo de compartir experiencias con él Simón Lamas. El entonces director de fútbol base del Racing Villalbés, luego entrenador del equipo lucense y ahora responsable del Vizela sub 23, coincide con su colega de Pasarón. “Seguín a traxectoria do equipo xa dende o inicio, tamén con Imanol. Creo que fomos vendo unha evolución do Dépor que o identifica coa idea do míster. Vendo o grupo, un equipo forte ao contragolpe, foi capaz de darlle estabilidade a nivel defensivo. Con Idiakez eran partidos abertos e agora está conseguindo ter máis control. Ás veces dende a defensa, pero tamén sendo capaz de ter o balón en campo propio para atraer ao rival e poñer o foco en que destaquen Yeremay e Mella, que necesitan máis espazos. Foille dando ese punto de equilibrio para competir mellor e maximizar moito os goles que marca. A nivel defensivo vese un equipo moito máis sólido. E logo ese mediocentro posicional con José Ángel e Villares con máis liberdade... encáixame moito na idea de Óscar.
 

Fase ofensiva

Para Lamas, otro de los rasgos que delata la mano de Gilsanz en el banquillo de Riazor es la confianza un bloque e o rigor na estratexia: “Manexa un once e dálle confianza. É difícil entrar aí. E nótase no balón parado. Na forma de defendelo. Veulle ben ao equipo e está encaixando moito menos. Ademais está sendo intelixente para adaptarse aos diferentes perfís dos xogadores”. Este giro lo respalda también Iglesias, al que no se le escapa la progresión que también muestra un entrenador que está completando su primera experiencia en el fútbol profesional. “Vese unha proposta ofensiva evolucionaba con respecto ao que propoñía anteriormente. Xa no Fabril se foi adaptando para ser máis propositivo. Ofensivamente este Dépor ten moitos recursos, tamén evidentemente polo perfil dos xogadores, pero creo que hai unha evolución clara de Óscar”.

No se le escapa esta faceta nueva a José Luis Lemos, ahora en el Arosa de Tercera RFEF. El técnico valora la capacidad del deportivista para añadir complejidad a su idea. “A nivel defensivo é un equipo de Óscar, totalmente. Pero paréceme que fai máis cousas con balón das que facía en etapas anteriores. Sobre todo en fútbol asociativo e en inicio de xogo. Asume máis riscos dende atrás, é o que máis me sorprende. Ese inicio con José Ángel entre centráis, ese 3-2 para saír que se ve tan traballado”.
 

Gestión de grupo

Lo que para muchos entrenadores supone un clavo ardiendo como son los resultados, con Gilsanz probablemente no hagan más en ensalzar el fondo a costa de despreciar las formas. La tranquilidad y naturalidad del técnico en un entorno tan volátil ha permitido a los jugadores vivir tranquilos y no ha sido obstáculo para que el técnico diera un golpe de timón con mensajes certeros cuando ha tenido que darlos, como el pasado viernes en la previa del duelo con el Cádiz cuando por primera vez reivindicó su trabajo y el del equipo.

Podía haber ciertas dudas en cómo trasladaría su gestión de vestuarios amateurs o de categorías inferiores a uno profesional. No para Simón Lamas: “Os primeiros resultados axudáronlle a gañar confianza e a partir de aí, todo foi moi natural. A xestión está sendo boa porque os que entran dende o banco estano facendo ben. Son futbolistas cunha traxectoria, que gañan diñeiro... e poñer todos eses egos, por así dicilo, a prol do equipo é o máis importante. Pero aí Óscar é un mestre. Non me sorprende demasiado, aínda que quizais o feito de convencer ao grupo de pasar tempo durante os partidos sen balón, seguramente sexa o máis complicado”. “Cando non tes nome e chegas a un vestiario, tes que convencer ao futbolista. Hai moitas formas. Con coñecemento do xogo, que o futbolista se dea conta de que sabes do que falas, o que queres facer, e logo un camiño de xestión. Que detecten que es xusto, ou polo menos que non es unha mala persoa. Dende fóra, a sensación é de que se están pasando cousas, polo menos non nos decatamos. Sen estridencias, sen grandes convulsións... e iso é virtude de quen o está xestionando”.

Sin una palabras más alta que la otra, logró superar con nota situaciones tan delicadas como todo el ruido que rodeó a Yeremay en enero y la salida de uno de los emblemas del club como Lucas Pérez.
 

Renovación

“Creo que debería estar feita dende hai tres partidos. Xa non digo máis. Para mostrar a confianza de dicir que este é o camiño, que imos cara adiante”. Lemos, Lamas e Iglesias coinciden en que el Deportivo ya va tarde en, cuanto menos, iniciar el proceso de renovación de un Óscar Gilsanz al que apenas le restan dos meses de contrato. El preparador del Arosa confía en que el club blanquiazul no cometa un error dejando pasar el tren del betanceiro, pero reconoce que ha aprendido a no dar nada por seguro. “O mundo do fútbol é así. Hai que ser bo, parecelo, ter padriño, nome e sorte. Algúns necesitan moitas cousas, outros só un bo representante. Tes a un adestrador cunha idea e a sensación de estabilidade grande. Que sabe o que fai e que apenas sofre agás en días sinalados. Recoñecible, competitivo, que ten claro a que xoga e que fai... para min hai cero discusións”.

En este sentido Yago Iglesias reivindica el papel del entrenador gallego y un mal que no solo afecta al Deportivo. “En Galicia precisamos que se aposte máis polo adestrador galego. Hai moito nivel. Están capacitados e formados. É unha pena ver a outros clubs, sobre todo en Cataluña e País Vasco, que antes de mirar fora buscan dentro da casa. E xa non me refiro só aos propios clubs, refírome a dentro da comunidade. Aquí parece que o mellor sempre está fora. Se o proxecto é Abegondo, a xente da canteira... por que non apostar por esta liña no banco e dar a oportunidade?”. Sabe, en todo caso, que el banquillo exige exámenes diarios y no es diferente en el Dépor. “Falar de proxectos é difícil. Os adestradores vivimos dos resultados, aínda que se a proposta fora polos resultados, xa tiña que estar renovado. Pero tamén é certo que está aí o tema do playoff, o descenso... visto dende fóra, pode que o club estea esperando a ver cal é a súa realidade no futuro máis próximo”.

Es la explicación que también encuentra Simón Lamas a un elefante en la habitación que comienza a ser muy difícil de evitar y en la que, paradójicamente, el hecho de ser un técnico de la casa y deportivista declarado está jugando en su contra. “Ao final estás inmerso na temporada e seguro que nin el estará pensando niso. Parece que por abaixo a situación está controlada e pode ser o momento de soñar. O club tamén saberá como é el, o deportivista que é. Entón entendo que non debería ser complicado chegar a acordos, o que pode facer que non se prioricen situacións que con outro técnico que non tivera ese apego, se vería con menos tranquilidade. En todo caso si que chama a atención que o Dépor non quixera pechar algo que é importante para dar estabilidade. O seu traballo deu froitos, coñece a canteira... creo que dende o seu punto de vista pouco máis se pode facer para que un club coma o Deportivo confíe no seu traballo”.